Vallende sterren
ik streel ze met een fluisterblik
waarin woordjes zachtjes zweven
en het mijmeren van dit fluisteren spinnend mijn horizon verkent
vannacht
tonen zij hun licht,
en doe mijn wensen
die verdwijnen in de eeuwige vergankelijkheid.
en kuier ik doorheen de branding van mijn ik
vraag ik aan de wijsheid van mijn ziel
welke golfstroom in mijn schaduwplek dobbert
ik wikkel me in de stilte van het zijn
proef van het rustgevende van niets moet
tot het licht van de sterren bloesemvruchten in het zand laat groeien.
iets in mij kriebelt, want ik moet weer terug!
Moon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten