Over mij

Mijn foto
In overgave te ervaren, wat ervaren wil worden! Zich Verliezen in klanken, om in rond te dwalen het lichtende diepst van de nacht. Zich verenigen Met haar schijnbare zwijgen, Om het fluisteren van het verborgen leven te horen, die in harmonie heen en weer schommelt. Met haar intimiteit versmelten, Om het hart te openen voor de stilte. De Draaikolk van gedachten stoppen, Om de tedere beroering van Het huidige moment te beleven, die als een druppel in de eeuwigheid valt ... Ik ben niemand mijn lieve, slechts een spiegelbeeld van je .. alles wat je ziet in mij is wat je bent, ik reflecteer het je terug ..! ©Moon

dinsdag 22 november 2011

Always



Magisch mooi,
Voelen in ontmoeting
Gedragen in verbondenheid!

Moon

Stromen



Ik stroom jou wat water,
wanneer je jou deur gesloten hebt,
Kom maar zitten,
Mijn haard brandt,
Jou traan parelt mij
een glimlach
en wanneer de vonken spetteren ,
durf jij weer te drinken!

Moon

dinsdag 8 november 2011

Ode aan de Grote Moeder



En het leven word geleefd
tussen opgedane ervaringen en het herhalen van geschiedenis.
Eindeloze rijen van huizen waar maar geen einde aan lijkt te komen, vormen een streep van muren beton.
Daarachter word geleefd en wandelt men op paden van aangeplante bossen wanneer het zondag is.
En zonder dat men weet,
verstrijkt de tijd tussen 4 seizoenen.

De enige plank die er is, is waar brood op moet komen.
Zo zijn de wekkers ontstaan en heeft het leven doelloos een doel,
wanneer men s'nachts het oor op het kussen te rusten legt
en alleen de adem nog vanzelf gaat.

Wie hoort nog de uitgestrekte hemel, HAAR koninkrijk, tussen het rijk van de zon en de maan.
Wie hoort nog HAAR roep die als een echo over de daken van huizen glijd.
Wie ziet nog hoe de sterren stralen,
haar fonkelende diamanten, wanneer ZIJ zich aandient,
aan ons gegeven?

Maar ik zeg je: Hoe liefelijk is haar roep van haar gezang, eeuwigdurend, geduldig als de Goddelijke snaren van de harp, alwaar zij gekomen is vanuit het meer en getrotseerd heeft het wenen van de doden, die stierven omdat zij de liefde niet konden zien.

De fonkeling in HAAR ogen heeft nooit gezwegen en dichtbij haar boezem bewaard zij het zwaard, welke HIJ aan haar teruggegeven heeft toen ZIJN adem verdween in de wind en toen de mist over het water kwam.

©Moon

zondag 6 november 2011




Je weet niet wat je zegt
in welke grond het valt,
of het in lentes opschiet
als een distel,
klaproos,
tulp,
verdooft of wekt,
wanneer je
in je stenen klokhuis zit
en het geschrevene
nog leeft
of niet
en vreemde grond en verse regen
voor je spreken gaan
of niet.

Je weet het niet.

Moon


Hebben en ZIJN
Zijn beiden deel van mijn leven.
Hiermee was mij tijd, was eeuwigheid gegeven.
De ene werkelijkheid de andere schijn!

Het werkwoord hebben;
is niets,
is oorlog;
is niet leven,
is van de wereld
en haar afgoden.

Zijn is,
boven de dingen uitgeheven,
vervuld worden
van Goddelijke pijn.

Hebben is hard,
is lichaam,is twee borsten,
is naar de aarde hongeren en dorsten,
is enkel botte plicht!

Zijn is de ziel,
is luisteren,is wijken,
is kind worden en naar de sterren kijken.

Moon



Jij schiep ruimte voor mij
Wanneer ik doolde
In mijn geremde dagen
En waar mijn ik
in slaap was.
In dagen van de zwaartekracht
Hier op aarde

Telkens weer
Weefde jij draden van verlangen
Waar onze ogen
Samen golfde op de stroom
Waarvan ik dacht,
dat het liefde was,
wat bubbelde in mijn schoot!

En natuurlijk
Ruist het riet
Onze zwarte letters
Door de geschiedenis heen
We waren niet meer
Als 2 gekwetste kinderen
Die dreven op een blad van een waterlelie
Naar het meer met een onderstroom
Van niet kunnen
Om daar steeds maar weer te verdrinken.

Maar nu mijn bloemen bloeien
En mijn gras
Zich uitstrekt als een groene deken
Voel ik hoe versteend gevoel
Streel zacht weer gaat leven.

En kan ik je eindelijk laten gaan!

Moon

Arival




Weerzien
Zou het dan zo zijn
Dat jouw regen niet meer huilt,
is jouw storm dan eindelijk geluwd
en zwijgt jouw wind dan adembenemend Stil?
Leef jij je leven in jouw stilte?

Of kennen jouw gedachten nog diezelfde kronkels
ploeter je nog steeds door een warboel van emoties
blijf je zitten met draden vol met kluwen,
die harde knopen leggen om je hart?

Loop je dan verloren in je zwijgen
met een schild beschermend om je heen
En zou je eindelijk de moed hebben
Wanneer je mij na al die jaren weer ziet
Om kleur te bekennen?
Als je dan eindelijk weet hebt van een regenboog?

Moon


Jij trekt mij in jou bladeren van groen
En zo zitten we neer
Tussen worteltakken
En in mijn liefdeskorf
Draag ik bloemen voor jou
Die ik schilder aan de boom
En als de wind dan komt
Zitten we in een bui
Van bloesem
En in dit schuilen
Is er gevoel van geborgenheid.

Moon



Voor Mamma

Een Engel,
Prachtig
En stralend,
Met
Liefde omringd,
Is er
Voor iedereen..
Maar
Deze wereld,
Soms mooi,
Soms moeilijk,
Staat haar,
Vaak in de weg..
Zelfs,
Deze mooie Engel,
Heeft tijd nodig,
Voor zichzelf,
Een plek
Van rust..
Mama,
Vind deze rust,
Voor jezelf,
En met anderen.
Want,
Ook een Engel,
Mag dat doen !
mam ik hou van je hoor !

Geschreven door mijn dochter © Anne


Ik zie steeds meer egoïsme opduiken, het komt vooral voor bij de mensen die zeggen dat ze al vergevorderd zijn, komen met allerlei cursussen, opleidingen en moet je enorme bedragen betalen.
Zij jou willen vertellen in een verkapte belerende toon; hoe jij je moet gaan gedragen en wat voor jou wel of niet het beste zou kunnen zijn...:-|

Deze mensen verdienen hun geld aan met wat zij voorbereidingen noemen.
Maar wat als die voorbereidingen onvoldoende zijn om die veranderingen toe te laten?
Het is het zoeken om een compleet mens te WORDEN en vooral heel erg spiritueel.
Ze zien volgens mij hierbij iets over het hoofd namelijk dat we niets te hoeven worden.
Het mij ontzettend afgeleid en mij in een cirkeltje gevangen gehouden.

Het is mijn ervaring dat ik BEN in ALLES en dat ik daarbij in het HIER en NU BEN en dat het goed is zoals het is.

Moon

.




Wanneer ik weer ga zoeken,
in denken te willen vinden:
Mag dit, moet dat?
Geen idee, voelt het goed?
Hoezo goed,
zo leeg onbewoond verlaten,
nog niet van mij niet meer van iemand.
Wat kan dit worden of toch maar niet?
Gaat kijken over in ZIEN;
opdat alles beweegt
en telken malen aan verandering onderhevig is.

Moon

Moment

'

Hartverwarmend zacht nabij
schijnt een lichtje
zomaar
kille stilte geleden leegte teniet.

Hoe durft het
in dit wintersseizoen
een glimlach van mij te stelen?
Ik zit smeltwarm dichtbij
en geniet.

Moon

Aanwezig




Jij

Luisterend hart
Hoort verhalen
Diep bedroevend soms
In leed van mensen.

Jij
Sterkte steun
Schenkt nieuwe moed
Oogt zuiver warmte
Spreekt geborgen kracht.

Jij
Buitengewoon
Kostbaar voor mij….

Moon

Mystiek woods



Het is herfst,
Langzaam verdwijnt de zomer,
En samen met vallend blad,
verval ik in verteren,
in vergaan,
alles word weer opgenomen!

Moon

Macho's



Het is niet
zoals men denkt
Lang niet zo vrolijk
Wat de lach
Verborgen houdt,
In stoer gedrag,
Te grote woorden,
Als pantser om een
Teder hart!
Lang niet
zoals men denkt.
Helaas nog
in diepe
duisternis verborgen
Begraven onder koude
Wereldse drukte,
Lopen ze nog steeds
Verloren rond,
In een donker
Triest machtspel!

©Moon

Aanraken



Weer heel even moeder
je,wangen geurend,
als een fluwelen dichtheid,
tegen je kind aan.
Beiden Aangeraakt!

Moon

zaterdag 30 juli 2011

Portretten



Zou je willen schrijven
In de zinnen van een droom
Je willen kleuren
tussen doeken van geluk
wikkelen in warmte,
als een bad vol bloemengeur,
Vouw mijn handen
als blaadjes om jouw wangen
koester jouw
in de warmte van mijn hart.
Maar
Ik vraag je:
Geef mij de ruimte!




Stil

Ik wilde dat het stil was
Dat de geluiden
eindelijk verstommen ,
Zodat ik je in stilte
kan herinneren
En je lach weer kan zien!



Op welk punt bepalen we,
wie een vreemdeling is geworden
en wie onze vriend?
Hoe zou het leven anders zijn
als we van nature zien
elk medemens eerst als een vriend te zien?
Voor mij heeft dit tot een blijvende verandering in mijn leven geleid
waar plaats was voor
enkele werkelijk verbluffende
contacten met veel mensen.
Dit had nooit kunnen gebeuren ,
zonder een verandering
in mijn heersende overtuiging .
Bij deze simpele houding van hart
zijn we allemaal echte vrienden.




Groei

Ik kom bij je
En ik zie..
Er hangt een stilte
In de wateren van je ogen!
Er rust een glimlach daar!
Als zoet fluweel
Zo prachtig fonkelend..
Alsof sterrenlicht
nieuwe dagen schrijft!
Je aard mag weer glimmen
De storm is voorbij
Want de nacht in je ogen
Maakt plaats voor nieuw leven!





Zij brengt jouw licht
Vult je ogen
Met wonderen
Opent je oren
Zingt je gevoel
tot suikerspinnen
Wolken vleugelend
Jouw voeten
Tot satijnen donzen
Kussetjes!



Vreemdeling
van het andere land,
Kan wolken beschrijven
Tot blauw
Zon tot goud
Bloemen tot geur bedrijven,
Toverend
eeuwigdurende vrije dagen,
Vreemdeling
Danst jou vakantie vlinders
Geeft je vakantie sterren
Lacht rozen voor jou!

©Moon



Ik vertel je van mijn kind
En kleur
Sterretjes in haar ogen.
Fonkelen warme zinnen
Vol onschuld,
Roze wolken aan de waterkant.
Waar de schemer van een zachte lamp,
Haar avond
tot rust komt strelen.




Moon

Contact




Contact maken met de wonderbaarlijkheden
die het gewone bestaan overstijgen,
het is iets wat je voelt en ervaart.

Moon

zaterdag 26 maart 2011

Magic forest



Wanneer het zoeken naar “alles moet goed zijn” en alles wat niet goed voelt moet weg gaan” gezien word en je contact maakt met alles wat zich op dit moment ontvouwt,
Lijkt er ruimte te ontstaan en lijkt verkramping op te lossen.

De paden in mijn bos
waren onbegaanbaar,
zo dacht mijn ik.
Zo vaak de weg kwijt
Overwoekerend met bladeren,
leek ik verdwaald.
Totdat
ik de schoonheid ging zien
van al dit groeien
en vreugde mij overkwam!
Bij het zien van al dit groen
werd mijn zelf zo groen als gras!

Moon

Flowing colors




Kern
Stromend
Vloeibaar
Meegaand
Buigend
Draaiend
Balans...
Aanraking
Verbinding
Contact
Eenheid!

Moon

Through fire and flames



Het liefste rechtdoor ,
Over land
en steppe
Door waters
en zee
Zonder zijpaden,
maar benen ,
willen soms anders
dan verantwoordelijkheid dragen!

©Moon

zondag 13 maart 2011

Lente



Ik ben als de lente
Ik voel het frisse groen
Als een bloeiende bloem
Begeef ik mij op velden en wegen
Ik ben als duizend kleuren
En sprookjesachtig
geur ik mij een krokus
en droom ik mij nieuwe begin
en verblijf ik woordeloos
in lentegeur!

Moon

zaterdag 26 februari 2011

Angel flight



Mijn vlucht van innerlijk weten
Woorden onuitgesproken stilte.
Hoe licht is nu mijn zwart
Hoe zwart is nu jou licht
Jij hongert naar inhoud
Ik lees
Duizend raadsels op je lippen
En onder je wimpers
Ruist er een beek vol tranen.
Zoveel jaren Vastgehouden geluid.
Krassende naalden
Maakte dat de plaat blijft steken
Nog steeds Hoop jij
op weerklank.
Nu is er enkel nog alleen de akoestiek
De klaagzang van een verleden.
Maar wanneer jij je ogen opent
Ben ik er niet meer!

©Moon

maandag 14 februari 2011

Godin



Natuur spreekt door Haar hart
van fluisterende vreugde,
als ingehouden adem,
betoverd door een eeuwig
alchemie van energieën,
mysteries overziend,
met haar oneindige deinende ritmes,
als een stormvloed
op een hemelse oceaan ,
Omarmt zij!

Moon

zondag 6 februari 2011

Wandelen



Nabijheid voelend
wandelen wij langs de openbaring van de dag.
Als twee sporen
die sporen in hetzelfde spoor.
Beweging in eén adem,
om de stilte niet te storen.

Moon

Dans



En in dit stralen
Wil ik niets anders dan ZIJN
in jou schaduwdans !
Als metgezellin
verdwijn ik in de ogen die je blikt.
Er is alleen nog maar het ruisen
Van jij en ik
En tussen de muziek
Vol passie
Luister ik naar de hartslag van ons verhaal.

Moon

dinsdag 25 januari 2011

Toenadering



Kom maar hier…!
Nog ietsje dichterbij
Mijn handen zoeken jou wangen,
Terwijl je ogen
liefde strelen.

Geborgenheid groeit.
Zoekt langzaam maar zeker
Een weg
Naar je hart
Kom maar hier,
Nog ietsje dichterbij.


Moon

zondag 16 januari 2011

Wachter



Het ego stuurt ons in de richting van dingen leren om aan ons zelf toe te voegen,van steeds meer worden, maar alles waarvan we beweren dat we ernaar op zoek zijn, bevindt zich precies in de tegenovergestelde richting, namelijk in het AFLEREN, WEGLATEN!
We denken dat het doel is iemand te worden, maar het universum kan ons alleen maar toebehoren wanneer we ZIEN dat we Niemand ZIJN!

Moon

Tunnel



Het ego heeft vele kamers.
Dit zijn de droomtoestanden in de droomtoestand-het leven.
Ze houden verband met geluk, goedheid, compassie, schoonheid, je storten in allerlei ideologieën, opdat je maar afgeleid word.
Je denkt dat je eruit breekt, maar het enige wat je aan het doen bent is gaan van de ene tunnel naar de andere!
Het zijn allemaal manieren waarop we mooiere strikken om onze angsten heen binden zodat we gelukkiger kunnen zijn.

Moon

Overgave



Hoeveel momenten op een dag ben je werkelijk aanwezig in het heden en is je leven de manifestatie van je eigen kracht en creativiteit? Hoe vaak voel je je vrij van beperkende patronen en emotionele reacties, en ervaar je een ongeremde vreugde waar vanuit je je eigen leven vormgeeft? Gewoonlijk ben je verloren in herinneringen aan wat voorbij is, of ben je aan het dagdromen over een denkbeeldige toekomst van onvervulde verlangens, of maak je een drama van alles wat in het heden gebeurt.

In de onmiddellijkheid van het ervaren zijn alle verschijnselen echter volmaakt vrij en kun je volledig deelnemen aan de dynamische energie van het Zijn: de rijkdom van gewaarwordingen, de vlijmscherpe helderheid van emoties, de talloze dimensies van ervaren en een oneindigheid aan mogelijkheden. Dan is alles wat Tijd presenteert – vreugde en pijn, voldoening en frustratie – louter voedsel voor helder gewaarzijn en ontstaat een volmaakte vrijheid.

Moon

dinsdag 11 januari 2011

Zien




Zit stil en ervaar die Stilte. Proef het, voel het. Er ontstaat vanzelf een ruimte. Blijf bij het ervaren. Je hoeft er in wezen niets voor te doen. Zit stil en doe niets. Wie ontvangt de beelden, de geluiden? Daarna -wanneer je je hebt gerealiseerd wie je zelf bent- hoef je ook niets extra's meer te doen. Er zit niets achter dat Zien. Je hoeft niet meer- en niet méér te zoeken. Laat het maar gebeuren. Ga steeds in het dagelijkse leven weer even naar die Stilte die jezelf bent, naar het Vormloze-dat-alles-ziet. Ruimte. Ga in een wereld en met een hoofd vol beweging naar dat stille -bewegingsloze- zien van al die beweging.

En dan kan het wonderlijke ontdekt worden. Alles is Een. Je hebt geen Zelf, je bent het-Zelf. Je ziet geen beweging, een boom of een kerktoren buiten je. Je bent niet iemand die ziet. Je bent zien.

Moon

Vriendinnen



Het zijn niet de woorden die verbinden!

Moon