Magisch mooi,
Voelen in ontmoeting
Gedragen in verbondenheid!
Moon
dinsdag 22 november 2011
Stromen
Ik stroom jou wat water,
wanneer je jou deur gesloten hebt,
Kom maar zitten,
Mijn haard brandt,
Jou traan parelt mij
een glimlach
en wanneer de vonken spetteren ,
durf jij weer te drinken!
Moon
dinsdag 8 november 2011
Ode aan de Grote Moeder
En het leven word geleefd
tussen opgedane ervaringen en het herhalen van geschiedenis.
Eindeloze rijen van huizen waar maar geen einde aan lijkt te komen, vormen een streep van muren beton.
Daarachter word geleefd en wandelt men op paden van aangeplante bossen wanneer het zondag is.
En zonder dat men weet,
verstrijkt de tijd tussen 4 seizoenen.
De enige plank die er is, is waar brood op moet komen.
Zo zijn de wekkers ontstaan en heeft het leven doelloos een doel,
wanneer men s'nachts het oor op het kussen te rusten legt
en alleen de adem nog vanzelf gaat.
Wie hoort nog de uitgestrekte hemel, HAAR koninkrijk, tussen het rijk van de zon en de maan.
Wie hoort nog HAAR roep die als een echo over de daken van huizen glijd.
Wie ziet nog hoe de sterren stralen,
haar fonkelende diamanten, wanneer ZIJ zich aandient,
aan ons gegeven?
Maar ik zeg je: Hoe liefelijk is haar roep van haar gezang, eeuwigdurend, geduldig als de Goddelijke snaren van de harp, alwaar zij gekomen is vanuit het meer en getrotseerd heeft het wenen van de doden, die stierven omdat zij de liefde niet konden zien.
De fonkeling in HAAR ogen heeft nooit gezwegen en dichtbij haar boezem bewaard zij het zwaard, welke HIJ aan haar teruggegeven heeft toen ZIJN adem verdween in de wind en toen de mist over het water kwam.
©Moon
zondag 6 november 2011
Hebben en ZIJN
Zijn beiden deel van mijn leven.
Hiermee was mij tijd, was eeuwigheid gegeven.
De ene werkelijkheid de andere schijn!
Het werkwoord hebben;
is niets,
is oorlog;
is niet leven,
is van de wereld
en haar afgoden.
Zijn is,
boven de dingen uitgeheven,
vervuld worden
van Goddelijke pijn.
Hebben is hard,
is lichaam,is twee borsten,
is naar de aarde hongeren en dorsten,
is enkel botte plicht!
Zijn is de ziel,
is luisteren,is wijken,
is kind worden en naar de sterren kijken.
Moon
Jij schiep ruimte voor mij
Wanneer ik doolde
In mijn geremde dagen
En waar mijn ik
in slaap was.
In dagen van de zwaartekracht
Hier op aarde
Telkens weer
Weefde jij draden van verlangen
Waar onze ogen
Samen golfde op de stroom
Waarvan ik dacht,
dat het liefde was,
wat bubbelde in mijn schoot!
En natuurlijk
Ruist het riet
Onze zwarte letters
Door de geschiedenis heen
We waren niet meer
Als 2 gekwetste kinderen
Die dreven op een blad van een waterlelie
Naar het meer met een onderstroom
Van niet kunnen
Om daar steeds maar weer te verdrinken.
Maar nu mijn bloemen bloeien
En mijn gras
Zich uitstrekt als een groene deken
Voel ik hoe versteend gevoel
Streel zacht weer gaat leven.
En kan ik je eindelijk laten gaan!
Moon
Arival
Weerzien
Zou het dan zo zijn
Dat jouw regen niet meer huilt,
is jouw storm dan eindelijk geluwd
en zwijgt jouw wind dan adembenemend Stil?
Leef jij je leven in jouw stilte?
Of kennen jouw gedachten nog diezelfde kronkels
ploeter je nog steeds door een warboel van emoties
blijf je zitten met draden vol met kluwen,
die harde knopen leggen om je hart?
Loop je dan verloren in je zwijgen
met een schild beschermend om je heen
En zou je eindelijk de moed hebben
Wanneer je mij na al die jaren weer ziet
Om kleur te bekennen?
Als je dan eindelijk weet hebt van een regenboog?
Moon
Voor Mamma
Een Engel,
Prachtig
En stralend,
Met
Liefde omringd,
Is er
Voor iedereen..
Maar
Deze wereld,
Soms mooi,
Soms moeilijk,
Staat haar,
Vaak in de weg..
Zelfs,
Deze mooie Engel,
Heeft tijd nodig,
Voor zichzelf,
Een plek
Van rust..
Mama,
Vind deze rust,
Voor jezelf,
En met anderen.
Want,
Ook een Engel,
Mag dat doen !
mam ik hou van je hoor !
Geschreven door mijn dochter © Anne
Ik zie steeds meer egoïsme opduiken, het komt vooral voor bij de mensen die zeggen dat ze al vergevorderd zijn, komen met allerlei cursussen, opleidingen en moet je enorme bedragen betalen.
Zij jou willen vertellen in een verkapte belerende toon; hoe jij je moet gaan gedragen en wat voor jou wel of niet het beste zou kunnen zijn...:-|
Deze mensen verdienen hun geld aan met wat zij voorbereidingen noemen.
Maar wat als die voorbereidingen onvoldoende zijn om die veranderingen toe te laten?
Het is het zoeken om een compleet mens te WORDEN en vooral heel erg spiritueel.
Ze zien volgens mij hierbij iets over het hoofd namelijk dat we niets te hoeven worden.
Het mij ontzettend afgeleid en mij in een cirkeltje gevangen gehouden.
Het is mijn ervaring dat ik BEN in ALLES en dat ik daarbij in het HIER en NU BEN en dat het goed is zoals het is.
Moon
.
Wanneer ik weer ga zoeken,
in denken te willen vinden:
Mag dit, moet dat?
Geen idee, voelt het goed?
Hoezo goed,
zo leeg onbewoond verlaten,
nog niet van mij niet meer van iemand.
Wat kan dit worden of toch maar niet?
Gaat kijken over in ZIEN;
opdat alles beweegt
en telken malen aan verandering onderhevig is.
Moon
Moment
'Hartverwarmend zacht nabij
schijnt een lichtje
zomaar
kille stilte geleden leegte teniet.
Hoe durft het
in dit wintersseizoen
een glimlach van mij te stelen?
Ik zit smeltwarm dichtbij
en geniet.
Moon
Aanwezig
Jij
Luisterend hart
Hoort verhalen
Diep bedroevend soms
In leed van mensen.
Jij
Sterkte steun
Schenkt nieuwe moed
Oogt zuiver warmte
Spreekt geborgen kracht.
Jij
Buitengewoon
Kostbaar voor mij….
Moon
Mystiek woods
Het is herfst,
Langzaam verdwijnt de zomer,
En samen met vallend blad,
verval ik in verteren,
in vergaan,
alles word weer opgenomen!
Moon
Macho's
Het is niet
zoals men denkt
Lang niet zo vrolijk
Wat de lach
Verborgen houdt,
In stoer gedrag,
Te grote woorden,
Als pantser om een
Teder hart!
Lang niet
zoals men denkt.
Helaas nog
in diepe
duisternis verborgen
Begraven onder koude
Wereldse drukte,
Lopen ze nog steeds
Verloren rond,
In een donker
Triest machtspel!
©Moon
Aanraken
Weer heel even moeder
je,wangen geurend,
als een fluwelen dichtheid,
tegen je kind aan.
Beiden Aangeraakt!
Moon
Abonneren op:
Posts (Atom)