Hebben en ZIJN
Zijn beiden deel van mijn leven.
Hiermee was mij tijd, was eeuwigheid gegeven.
De ene werkelijkheid de andere schijn!

Het werkwoord hebben;
is niets,
is oorlog;
is niet leven,
is van de wereld
en haar afgoden.

Zijn is,
boven de dingen uitgeheven,
vervuld worden
van Goddelijke pijn.

Hebben is hard,
is lichaam,is twee borsten,
is naar de aarde hongeren en dorsten,
is enkel botte plicht!

Zijn is de ziel,
is luisteren,is wijken,
is kind worden en naar de sterren kijken.

Moon